Abstract
DOI: http://doi.org/10.26333/sts.xxvii.18
Gottfrieda Wilhelma Leibniza, wielkiego filozofa i matematyka, teologa, dyplomaty, twórcy – niezależnie od Izaaka Newtona – rachunku różniczkowego, założyciela Akademii Nauk w Berlinie, nie trzeba nikomu przedstawiać. Zaproponowana przez niego lingua characteristica (zamysł ten podzielali w XVII w. również inni badacze1), dosłownie „język liter, język graficzny”, nazywany też characteristica universalis, to sposób wyrażania znaczeń, wzorowany na sposobach stosowanych w arytmetyce i geometrii – Leibniz wspomina również o działalności logików – a posiadający niezwykłe właściwości.