Abstract
DOI: http://doi.org/10.26333/sts.xxxii1.09
1. Nie ma nic przyjemniejszego dla autora, który wydał uczoną książkę, niż wiadomość, że książka zaczyna żyć, że ktoś ją przeczytał. Jeszcze większą radość sprawia, gdy ktoś przeczytał i zrozumiał, a największą, gdy dał dowód tego, że przeczytał i zrozumiał. Znalazłem się w takiej przyjemnej sytuacji. Pan Piotr Kozak napisał długi tekst, w którym skomentował moją książkę o znaku ikonicznym. Umieścił przedstawioną przeze mnie koncepcję znaku ikonicznego w kontekście różnych innych koncepcji, scharakteryzował filozoficznie i sformułował szereg trafnych uwag i komentarzy [...].